Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 lutego 2018r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Kowalczyk

Protokolant: Agnieszka Kurzawska

po rozpoznaniu na rozprawie głównej w dniu: 25.04.2017r., 30.11.2017r., 01.02.2018r.

sprawy: A. K.

syna Z. i M. z d. B.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

W dniu 6 listopada 2016 r. w W. przy ul. (...), kierował w ruchu lądowym pojazdem mechanicznym m-ki S. (...) o nr rej. (...) po drodze publicznej, znajdując się w stanie nietrzeźwości badanie nr I. 1,37 mg/l, badanie nr II. 1,34 mg/l, badanie nr III. 1,34 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

orzeka:

I.  Oskarżonego A. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu ustalając, iż do popełnienia czynu doszło w dniu 05 listopada 2016r. i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. skazuje go i wymierza mu karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 zł. (pięćdziesiąt złotych);

II.  Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III.  Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł. (pięciu tysięcy złotych);

IV.  Na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 05 listopada 2016 r. od godz. 23:40 do dnia 06 listopada 2016 r. do godz. 14:30;

V.  Na podstawie art. 63 § 3 k.k. na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 06 listopada 2016 r. do dnia 01.02.2018r.;

VI.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1318,64 zł. (tysiąc trzysta osiemnaście złotych i sześćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym kwotę 500 zł. (pięćset złotych) tytułem opłaty.

Sygn. akt IV K 940/16

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu z 05/06 listopada 2016 r. funkcjonariusze Komisariatu Policji W. B. I. D., D. T. pełnili służbę w oznakowanym patrolu zmotoryzowanym w rejonie podległym KP W. B.. Około godz. 23:20 w dniu 05 listopada 2016r. znajdując się na ulicy (...) zauważyli pojazd marki S. (...) nr. rej. (...), którego kierujący na ich widok zatrzymał pojazd na środku jezdni, po czym po chwili ponownie ruszył jadąc bardzo wolno. Funkcjonariusze podjęli decyzję o zatrzymaniu kierowcy przedmiotowego pojazdu do kontroli drogowej w trakcie której ustalili, iż kierującym pojazd jest A. K.. Podczas interwencji gdy funkcjonariusze Policji wyczuli od A. K. silną woń alkoholu z ust, ten przyznał iż spożywał przed chwilą wódkę, a wcześniej jeszcze piwo. Sprawdzono stan trzeźwości w/w mężczyzny za pomocą urządzenia (...) na którym zapaliła się czerwona kontrolka. W związku z powyższym kierowcę pojazdu przewieziono do KP (...) B. gdzie został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikiem, I próba 1,37 mg/l ( godz. 23:26), II próba 1,34 mg/l ( godz. 23:28), III próba 1,34 mg/l ( godz. 23:46). A. K. nie posiadał przy sobie prawa jazdy, ani dokumentów od pojazdu. W związku z prowadzeniem pojazdu w stanie nietrzeźwości w/w został zatrzymany i osadzony w (...) do dyspozycji KP W. B.. Pojazd S. (...) został zabezpieczony na parkingu przy ul. (...) w W.. W dniu 06 listopada 2016r. na protokół w/w zostało zatrzymane prawo jazdy wystawione na dane A. K..

A. K. nie był dotychczas karany sądownie, natomiast figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego prowadzonej przez (...).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie następującego materiału dowodowego: zeznania świadków: I. D. ( k.10v), D. T. ( k.105-106), protokół użycia alkometru (k. 2), świadectwo wzorcowania (k. 3, k.115-117), protokół zatrzymania osoby ( k.4), protokół zatrzymania rzeczy ( k.6-8), kserokopia prawa jazdy ( k. 9), informacja z KRK (k. 67,73, 99), informacji z (...) (k. k.49-50, 100-101), kserokopia notatnika służbowego k.76, a także wyjaśnień oskarżonego (k.16-16v, k.70-72).

Oskarżony A. K. w trakcie postępowania przygotowawczego ( k.16-16v) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W złożonych wyjaśnieniach twierdził, iż w dniu zdarzenia w godzinach około 19.00- 22.00 zakupił i wypił ok. 0,5 litra wódki wyborowej, ok. godz. 23.15 postanowił wyjść na dwór na zewnątrz budynku celem zapalenia papierosa i dokupienia 0,2 litra wódki cytrynówki. Z uwagi na niesprzyjające warunki atmosferyczne pojechał samochodem do sklepu przy ul. (...) gdzie kupił 200 g wódki. Po wejściu do pojazdu i odpaleniu silnika zobaczył światła radiowozu, przejechał kilkadziesiąt metrów i zatrzymał się w bocznej uliczce. Oskarżony potwierdził, iż funkcjonariusze po wylegitymowaniu się poddali go badaniu na stan trzeźwości z wynikiem pozytywnym, a także potwierdził okoliczność, iż nie posiadał przy sobie dokumentów. Następnie został przewieziony do KP gdzie został przebadany na urządzeniu stacjonarnym z wynikiem pozytywnym.

Na rozprawie przed sądem ( k. 70-72 ) oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, wyjaśniając dodatkowo, iż w dniu zdarzenia wyszedł z domu po napadzie agresji ze strony żony, żeby ochłonąć, wypalić papierosa i przeczekać aż żona się uspokoi. Pojechał samochodem do sklepu po papierosy, w sklepie kupił także 200 ml wódki cytrynówki, którą nadpił po drodze do samochodu. Następnie wyjechał z parkingu w stronę powrotna do domu, zobaczył błysk świateł radiowozu który zaczął za nim jechać. On jechał wolno, a radiowóz cały czas jechał za nim. Potwierdził okoliczności interwencji podjętej wobec niego przez funkcjonariuszy Policji, a także przeprowadzone wyniki badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponadto, wyjaśnił, iż jego zachowanie było pod wpływem emocji ponieważ żona leczy się PZP, sytuacje w domu nazwał horrorem, przyznał jednak, iż wychodząc z domu pozostawił dzieci pod opieką żony. Oskarżony potwierdził także, iż przed wejściem do samochodu spożywał alkohol w domu ok. 0,33 litra wódki (...) w godzinach. 19:00 – 21:30, jak stwierdził to było wszystko co wypił w domu. Po zakupieniu wódki na ul. (...) spożywał ją, nie czuł jednak wpływu alkoholu. Pytany potwierdził, iż miał w trakcie zdarzenia około 2 promili alkoholu.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd wyjaśnienia oskarżonego ocenił jako wiarygodne w zakresie w jakim nie kwestionował okoliczności, iż po wypiciu alkoholu w dniu krytycznego zdarzenia zasiadł za kierownicą swojego pojazdu, a następnie prowadził w ruchu lądowym samochód marki S. (...) nr rej. (...). Wyjaśnienia złożone przez oskarżonego w powyższym zakresie korelują nie tylko z wiarygodnymi zeznaniami naocznych świadków, ale także wzajemnie uzupełniają się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w szczególności z protokołem użycia urządzenia kontrolno pomiarowego w postaci alkometru tworząc tym samym jasny i nie budzący żadnych wątpliwości obraz zdarzenia.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne zeznania świadków I. D. i D. T., którzy jako funkcjonariusze Policji w ramach wykonywanych obowiązków służbowych podejmowali interwencję w stosunku do oskarżonego oraz dokonali jego zatrzymania w związku z kierowaniem pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości. Zeznania w/w świadków są logiczne i zgodne z treścią pozostałego materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie. Należy stwierdzić, iż w/w świadkowie będąc osobami obcymi dla oskarżonego nie mieli powodu aby bezpodstawnie go obciążać, jednocześnie jako funkcjonariusze publiczni wykonywali tego dnia swoje obowiązki służbowe. Co więcej okoliczności wskazane przez w/w świadków znajdują potwierdzenie w treści sporządzonej dokumentacji procesowej związanej z podjętą w stosunku do niego interwencją, w tym treścią protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Dlatego też zeznania w/w świadków jako w pełni wiarygodne, stanowiły dla sądu podstawę ustaleń faktycznych jakie sąd poczynił w realiach przedmiotowej sprawy.

Za nie budzącą wątpliwości uznać należy treść protokołów użycia urządzeń kontrolno - pomiarowych do ilościowego oznaczania alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. (...) nr fabryczny (...), które potwierdzają że oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości. Powyższe urządzenie jak wynika z załączonego w toku postępowania sądowego świadectwa wzorcowania- miało aktualne świadectwo wzorcowania ważne do dnia 09 marca 2017r. ( k.115-117, k.2).

Odnośnie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie zaliczonych w poczet materiału dowodowego na podstawie art. 394 § 1 i 2 k.p.k. sąd uwzględnił je przy ustalaniu stanu faktycznego nie znajdując podstaw do zakwestionowania ich autentyczności, ani prawdziwości zawartych w nich treści.

Istotą przestępstwa z art.178a§1 k.k. jest prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym będąc w stanie nietrzeźwości, a więc może być popełnione wszędzie tam, gdzie odbywa się ruch pojazdów (drogi publiczne, osiedlowe, tereny budowlane, lotniska itp.)

Zgodnie z art.115§16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi gdy: zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Wobec powyższego, bezspornym jest, iż w przedmiotowej sprawie zachowanie oskarżonego wypełniło wszystkie znamiona zarzucanego mu czynu.

Warte zaznaczenia jest to, iż dobrem chronionym przez art.178a§1 k.k. jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego i powietrznego, które zawsze może być zagrożone przez sprawcę prowadzącego pojazd w stanie nietrzeźwości. Ustawodawca ujął przestępstwo z art.178a k.k. jako przestępstwo zagrożenia abstrakcyjnego, przyjmując w pełni uzasadnione założenie, że prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości – zawsze jest niebezpieczne. Oznacza to, że organ orzekający nie musi wykazywać, że zachowanie sprawcy zagrożenie spowodowało, a z drugiej strony nawet udowodnienie przez oskarżonego, że w konkretnej sytuacji zagrożenie nie powstało i powstać nie mogło / bo np. sprawca jest mistrzem kierownicy i wykazuje niezwykłą tolerancję na alkohol/ - jest bezskuteczne i od odpowiedzialności za przestępstwo z art.178a§1 k.k.- nie zwalnia.

W świetle tak ukształtowanego materiału dowodowego sąd uznał, iż wina oskarżonego odnośnie zarzucanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Bezsporne jest, że oskarżony A. K. prowadził pojazd mechaniczny, tj. samochód marki S. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, a więc swoim zachowaniem wypełnił wszystkie znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. Zgodnie z art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy w próbie krwi pobranej od badanego występuje stężenie powyżej 0,5 promila alkoholu albo stężenie w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm ³. Badanie powietrza wydychanego na zawartość alkoholu, aby było wiarygodne musi zostać przeprowadzone dwukrotnie, w odstępie czasu około 15 min. Jak wynika z materiału dowodowego wobec oskarżonego przeprowadzono badanie (...) nr fabryczny (...) w sposób prawidłowy, a uzyskany wynik jednoznacznie wskazywał, że badany kierowca – tj. oskarżony A. K. w chwili prowadzenia samochodu był nietrzeźwy.

Jako okoliczności łagodzące sąd potraktował dotychczasową niekaralność oskarżonego za przestępstwa, przyznanie się do winy, natomiast jako obciążającą karalność mandatami za popełniane wykroczenia drogowe, a także jego wysoki stań nietrzeźwości w chwili czynu wynoszący 2,74 promila alkoholu w wydychanym powietrzu.

Mając na uwadze całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych jakie zaistniał w realiach przedmiotowej sprawy sąd uznał, iż wymierzona oskarżonemu kara grzywny 100 ( sto) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych, jest adekwatna do stopnia winy oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a także spełni wobec niego wychowawcze i zapobiegawcze cele o których mowa w art. 53 § 1 k.k., ponadto będzie stanowić karę sprawiedliwą w odczuciu społecznym. Mając na uwadze charakter popełnionego przez oskarżonego czynu sąd uznał, iż kara grzywny stanowić będzie odczuwalną dolegliwość dla oskarżonego, a zarazem wpłynie pozytywnie na jego zachowanie w przyszłości. Powyższa kara w ocenie sądu uświadomi oskarżonemu nieopłacalność tego rodzaju zachowań i nieuchronność poniesienia za nie odpowiedzialności karnej, a jednocześnie skłoni go do refleksji nad swoim dotychczasowym postępowaniem wzbudzając w oskarżonym poczucie respektu i szacunku do obowiązującego porządku prawnego i w konsekwencji spełni wobec niego swą rolę wychowawczą. Ustalając rozmiar orzeczonej kary grzywny sąd miał na uwadze nie tylko wysoką szkodliwość społeczną popełnionego czynu ale także znaczną stwierdzoną w jego organizmie zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu - wskazująca na stan upojenia alkoholem oskarżonego. Zważyć trzeba, iż Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie konsekwentnie podkreśla, iż alkohol u kierującego pojazdem mechanicznym nie tylko obniża jego zdolności postrzegania lub reagowania, ale nawet wręcz wyklucza przy określonych stanach nietrzeźwości możliwość prawidłowego kierowania pojazdem, kiedy to znikają moralne hamulce - pojawiają się zaś zuchwalstwo i pewność siebie w miejsce obawy przed odpowiedzialnością karną za popełnione przestępstwo.

W związku z popełnieniem przez oskarżonego występku z art. 178a § 1 k.k. sąd był zobligowany również do orzeczenia obok kary także środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. Stwierdzić należy, że zakaz ten orzeka się w latach od roku do lat 10. Niewątpliwie przy przestępstwach drogowych popełnianych przez kierowców będących pod wpływem alkoholu lub środków odurzających istotne jest aby wymiar środka karnego oddziaływał wychowawczo przede wszystkich na sprawcę, ale także na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa w zakresie przestrzegania zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W związku z powyższym uwzględniając okoliczności niniejszej sprawy, sąd orzekł wobec zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat, uznając, iż jego długość i dolegliwości z tym związane stanowić będą adekwatną przestrogę dla oskarżonego i uświadomią mu nieopłacalność tego rodzaju zachowań.

Na podstawie art. 63 § 4 k.k. na poczet orzeczono środka karnego sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 06.11.2016 r. do dnia 01.02.2018 r.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego obligatoryjne świadczenie pieniężne, w wysokości 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Przy ustaleniu wysokości ww. świadczenia sąd miał na uwadze zarówno konieczność uświadomienia oskarżonemu naganności i niestosowności jego postępowania, z drugiej strony sąd wziął pod uwagę także sytuację majątkową, osobistą i możliwości zarobkowe oskarżonego.

Na poczet orzeczonej kary stosownie do dyspozycji art. 63 § 1i5 k.k. sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w przedmiotowej sprawie tj. zatrzymania tj. od dnia 05.11.2016r. godz. 23:40 do dnia 06.11.2016r. godz. 14.30;

O kosztach sądowych sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. uznając, iż aktualna sytuacja majątkowa, a także możliwości zarobkowe oskarżonego wskazują iż powinien te koszty uiścić, w sprawie brak jest przesłanek uzasadniających zwolnienia go w/w obowiązku.

Z tych wszystkich względów, orzeczono jak w wyroku.