Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31.08.2017r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Religa

Protokolant: Agnieszka Kurzawska

w obecności Prokuratora: Karoliny Staros

po rozpoznaniu na rozprawie głównej w dniu 31.08.2017r.

sprawy R. K.

syna M. i A. z d. M.

ur. (...) w W.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 13.05.2003 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 406/02, za czyn z art. 276 k.k., popełniony w okresie od 20 czerwca 2001 roku do 4 lipca 2001 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2004 r. wydanym w sprawie II Ko 657/04 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 31.08.2004 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 1256/02, za czyn z art. 284 § 3 k.k., popełniony w dniu 18.02.2002 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2007 r. wydanym w sprawie II Ko 485/07 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności i zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 01.06.2004 r. do dnia 4.08.2004 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

3.  Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim II Wydział Karny z dnia 17.01.2005 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 1011/01, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 13.11.2001 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2007 r. wydanym w sprawie II Ko 486/07 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności i zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15.11.2001 r. do dnia 16.11.2001 r., przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

4.  Sądu Rejonowego w Wołominie II Wydział Karny z dnia 07.03.2007 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 495/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 maja 2005 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat próby, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 23 września 2008 r. wydanym w sprawie II Ko 336/08 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności, zaś postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 22 grudnia 2008 r. zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 05.07.2006 r. do dnia 06.07.2006 r.;

5.  Prawomocnym wyrokiem łącznym orzeczonym w dniu 11 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt: II K 100/09 Sąd Rejonowy w Wołominie w oparciu o kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach wskazanych powyżej w pkt l, 2 i 3 wymierzył skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, zaś w miejsce kar grzywny orzeczonych w sprawach wskazanych powyżej w pkt 1, 2 i 3 wymierzył karę łączną grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł, przy czym na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie wskazanej w pkt 2 od dnia 01.06.2004 r. do dnia 04.08.2004 r., w sprawie wskazanej w pkt 3 od dnia 15.11.2001 r. do dnia 16.11.2001 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

6.  Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 10.03.2014r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 231/13, za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 254a k.k. zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § l k.k. popełnione w dniu 17.01.2013 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności postanowieniem Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 16 lutego 2015 r. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 17.01.2013 r. do dnia 11.02.2013 r. oraz od dnia 20.02.2013 r. do dnia 28.02.2013 r.;

7.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 18.05.2015 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 723/14, za czyny z art. 254a k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od 12.06.2013 r. do dnia 13.06.2013 r., na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od dnia 12.09.2013 r. do dnia 13.09.2013 r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art., 85 k.k., art. 86 § l k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 14.06.2013 r. i 15.06.2013 r.;

8.  Prawomocnym wyrokiem łącznym orzeczonym w dniu 16 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt: II K 786/15 Sąd Rejonowy w Wołominie w II Wydziale Karnym w oparciu o kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach wskazanych powyżej w pkt 6 i 7 wymierzył skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie wskazanej w pkt 6 od dnia 20.01.2015r. do 16.12.2015r. od dnia 17.01.2013r. do 11.02.2013r. i od dnia 20.02.2013 r. do 28.02.2013r. zaś w sprawie wskazanej w pkt 7 od dnia 14.06.2013r. do dnia 15.06.2013r.;

9.  Sądu Rejonowego w Wołominie II Wydział Karny z dnia 1 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt II K 86/15 za czyn z art. 178a § 4 k.k. popełniony w dniu 23 października 2014 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, oraz orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów samochodowych na okres 3 lat;

10.  Sądu Rejonowego w Wołominie w II Wydziale Karnym z dnia 9 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt II K 637/13:

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.,

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.

za które na mocy art. 91 § 1 k.k. wymierzono karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności do odbycia od dnia 09.01.2018r. do dnia 08.07.2019r.

11.  Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie IV Wydział Karny z dnia 16 stycznia 2017r. w sprawie o sygn. akt IV K 1013/16 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 4 grudnia 2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności odbywana od dnia 15.03.2017r. do dnia 09.01.2018r.

Orzeka

I.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 89 § 1 i § 1b w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. orzeczone w wyrokach opisanych w pkt 9, 10 i 11 jednostkowe kary pozbawienia wolności łączy i wymierza R. K. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu R. K. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie: o sygn. akt IV K 1013/16 od dnia 15.03.2017r. do dnia 31.08.2017r.;

III.  ustala, że w pozostałym zakresie wyżej wymienione wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie co do wyroków opisanych w pkt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8;

V.  zasadza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy r.pr. A. F. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz należny podatek VAT tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego z urzędu;

VI.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego.

IV K 120/17

UZASADNIENIE

R. K. został skazany następującymi wyrokami:

12.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 13.05.2003 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 406/02, za czyn z art. 276 k.k., popełniony w okresie od 20 czerwca 2001 roku do 4 lipca 2001 roku na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2004 r. wydanym w sprawie II Ko 657/04 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności;

13.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 31.08.2004 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 1256/02, za czyn z art. 284 § 3 k.k., popełniony w dniu 18.02.2002 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2007 r. wydanym w sprawie II Ko 485/07 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności i zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 01.06.2004 r. do dnia 4.08.2004 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

14.  Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim II Wydział Karny z dnia 17.01.2005 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 1011/01, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 13.11.2001 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 (trzech) lat próby i w tym okresie oddano go pod dozór kuratora, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 20 lipca 2007 r. wydanym w sprawie II Ko 486/07 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności i zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 15.11.2001 r. do dnia 16.11.2001 r., przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

15.  Sądu Rejonowego w Wołominie II Wydział Karny z dnia 07.03.2007 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 495/06, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 maja 2005 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat próby, oraz wymierzoną na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) zł, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 23 września 2008 r. wydanym w sprawie II Ko 336/08 zarządzono wykonanie ww. kary pozbawienia wolności, zaś postanowieniem Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 22 grudnia 2008 r. zaliczono na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 05.07.2006 r. do dnia 06.07.2006 r.;

16.  Prawomocnym wyrokiem łącznym orzeczonym w dniu 11 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt: II K 100/09 Sąd Rejonowy w Wołominie w oparciu o kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach wskazanych powyżej w pkt l, 2 i 3 wymierzył skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, zaś w miejsce kar grzywny orzeczonych w sprawach wskazanych powyżej w pkt 1, 2 i 3 wymierzył karę łączną grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) zł, przy czym na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie wskazanej w pkt 2 od dnia 01.06.2004 r. do dnia 04.08.2004 r., w sprawie wskazanej w pkt 3 od dnia 15.11.2001 r. do dnia 16.11.2001 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

17.  Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 10.03.2014r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 231/13, za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 254a k.k. zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § l k.k. popełnione w dniu 17.01.2013 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności postanowieniem Sądu Rejonowego w Wyszkowie z dnia 16 lutego 2015 r. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 17.01.2013 r. do dnia 11.02.2013 r. oraz od dnia 20.02.2013 r. do dnia 28.02.2013 r.;

18.  Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 18.05.2015 r., orzeczonym w sprawie o sygn. akt II K 723/14, za czyny z art. 254a k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od 12.06.2013 r. do dnia 13.06.2013 r., na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, oraz za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od dnia 12.09.2013 r. do dnia 13.09.2013 r. na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art., 85 k.k., art. 86 § l k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 14.06.2013 r. i 15.06.2013 r.;

19.  Prawomocnym wyrokiem łącznym orzeczonym w dniu 16 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. akt: II K 786/15 Sąd Rejonowy w Wołominie w II Wydziale Karnym w oparciu o kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach wskazanych powyżej w pkt 6 i 7 wymierzył skazanemu karę łączną 2 (dwóch) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie wskazanej w pkt 6 od dnia 20.01.2015r. do 16.12.2015r. od dnia 17.01.2013r. do 11.02.2013r. i od dnia 20.02.2013 r. do 28.02.2013r. zaś w sprawie wskazanej w pkt 7 od dnia 14.06.2013r. do dnia 15.06.2013r.;

20.  Sądu Rejonowego w Wołominie II Wydział Karny z dnia 1 lutego 2016r. w sprawie o sygn. akt II K 86/15 za czyn z art. 178a § 4 k.k. popełniony w dniu 23 października 2014 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, oraz orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów samochodowych na okres 3 lat;

21.  Sądu Rejonowego w Wołominie w II Wydziale Karnym z dnia 9 grudnia 2015r. w sprawie o sygn. akt II K 637/13:

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.,

- za czyn z art. 254a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 05 czerwca 2013r. popełniony w dniu 5 czerwca 2013r.

za które na mocy art. 91 § 1 k.k. wymierzono karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

11. Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie IV Wydział Karny z dnia 16 stycznia 2017r. w sprawie o sygn. akt IV K 1013/16 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 4 grudnia 2012r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 2015, poz. 396) przepisów rozdziału IX ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (art. 85 - 92 k.k.), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi konieczność orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. po dniu 01 lipca 2015 r. Mając na uwadze, iż część wyroków zapadło już po wejściu w życie ww. ustawy, w tym mając na uwadze treść wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2016 r. sygn. akt II AKa 85/16, przy rozpoznaniu wniosku o wydanie wyroku łącznego w niniejszej sprawie zgodnie z treścią art. 4 § 1 k.k., Sąd zastosował przepisy rozdziału IX ustawy z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks Karny (art. 85 k.k. – 92 k.k.) w brzmieniu aktualnie obowiązującym, a więc po wejściu w życie z dniem 01 lipca 2015 r. ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do treści art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Zgodnie z art. 570 k.p.k. sąd wydaje wyrok łączny z urzędu lub na wniosek skazanego albo prokuratora, przy czym orzekając na wniosek skazanego sąd nie jest związany treścią złożonego wniosku i bierze po uwagę także wyroki, niepowołane we wniosku, a znane sądowi z urzędu (podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach 24.04.2007 r., II AKa 52/07, LEX 330999).

W przedmiotowej sprawie kara orzeczona wyrokiem łącznym SR w Wołominie w sprawie II K 100/09 została już w całości wykonana.

W związku z tym Sąd połączył kary z wyroków opisanych w pkt 9, 10 i 11.

Żadna z tych kar nie została jeszcze wykonana, w tym jedna z kar orzeczona została z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Sąd łącząc ww. kary miał na uwadze treść art. 89 § 1b kk tj., że „sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania”.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji). Z przepisu tego wynika zatem, że Sąd może zastosować zasadę asperacji.

Rozważając, która z zasad wymiaru kary łącznej powinna być zastosowania wobec skazanego Sąd kierował się m. in. poglądami wyrażonymi w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w tym również tym zapatrywaniem, iż „ wydając wyrok łączny Sąd orzekający powinien rozważyć przede wszystkim czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej” (wyrok SN z dnia 25 października 1983 roku, sygn. akt IV KR 213/83, OSNKW 1984 z. 5-6, poz. 65). Sąd rozpoznający sprawę uwzględnił jednak również pogląd, zgodnie z którym orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Wymiar kary łącznej zależy bowiem od stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie przez skazanego wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 r., sygn. akt II AKa 154/01).

W związku z powyższym Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę w granicach od 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd wymierzył skazanemu karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd rozważył stopień związku podmiotowo – przedmiotowego pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu.

Dwa z przestępstw zostało popełnionych w stosunkowo bliskim odstępie czasowym tj. grudzień 2012r. i marzec 2013r, natomiast kolejne w dość znacznym odstępie czasowym tj. październik 2014r.

Przestępstwa te skierowane były przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, tj. art. 178a § 4 kk, 254a kk oraz 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk.

Z uwagi na powyższe okoliczności stwierdzić należy, że brak jest tym samym ścisłego związku podmiotowo - przedmiotowego, co przemawia przeciwko orzekaniu kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie absorpcji.

Wymierzając karę łączną Sąd uwzględnił też treść opinii z AŚ W. B.. Opinie te były pozytywne. Skazany nie był karany dyscyplinarnie, był natomiast wielokrotnie nagradzany. Nie jest członkiem podkultury więziennej, wobec przełożonych prezentuje regulaminową postawę. Chętnie uczestniczy w zajęciach kulturalno – oświatowych. W trakcie udzielanych przepustek zachowuje się prawidłowo. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Reguluje należności alimentacyjne z wynagrodzenia za wykonywaną pracę.

Okoliczność ta przemawia zatem za orzeczeniem wobec niego kary łącznej na zasadzie zbliżonej do absorpcji.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał również na względzie dotychczasowy sposób życia skazanego. Mimo młodego wieku był wielokrotnie karany za przestępstwa różnego rodzaju, głównie skierowanych przeciwko mieniu. Przeciwko zastosowaniu zasady całkowitej absorpcji przemawia zatem dotychczasowy sposób życia skazanego, który wynika z informacji z KRK Wymierzane wobec skazanego kary nie spowodowały u niego refleksji nad swoim postępowaniem i nabrania respektu dla wartości chronionych przez obowiązujący porządek prawny. Dotychczasowy sposób życia skazanego świadczy tym samym o znacznym stopniu jego demoralizacji i zdaniem Sądu wymaga dalszego okresu jego resocjalizacji w warunkach izolacji od społeczeństwa. W ocenie Sądu kara łączna wymierzona na zasadzie całkowitej absorpcji nie spełniłaby swoich funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a także nie byłaby sprawiedliwa w odczuciu społecznym, gdyż prowadziłaby do nieuzasadnionego „premiowania” skazanego i nadmiernej redukcji orzeczonych wobec niego kar. Należy przy tym zauważyć, iż Sądy orzekające w poszczególnych sprawach, w których w/w został skazany dostosowały wymiar kary nie tylko do celów prewencyjnych, ale także do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów jakich się skazany dopuścił. Ponadto należy mieć na uwadze, że popełnienie wielu przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary surowszej niż wynikającej z dyrektywy pełnej absorpcji, przy czym decydujące znaczenie przy wymiarze kary mają w szczególności cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie ma odnieść kara w stosunku do osoby skazanego. Jednocześnie wskazać należy, że instytucja kary łącznej nie jest i nie może być formą automatycznego łagodzenia odpowiedzialności karnej, albowiem trudno przyjąć, aby zasadnym było premiowanie skazanego ulgą za to, że dopuścił się wielu przestępstw na przestrzeni tylu lat. W tych okolicznościach redukowanie kar poprzez stosowanie absorpcji w szerokim zakresie stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która służy przecież nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich dopuścił się w swoim życiu. W tym miejscu należy podkreślić również, że kara łączna nie powinna być postrzegana jako instytucja mająca działać na korzyść skazanego, lecz być instytucją gwarantującą racjonalną politykę karania w stosunku do sprawcy wielości przestępstw. Wszystkie powyższe okoliczności dotyczące trybu życia skazanego świadczą zdaniem Sądu o znacznym stopniu demoralizacji skazanego, w konsekwencji również przemawiają przeciw stosowaniu przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji.

Sąd uznał, iż tak wymierzona kara łączna będzie karą adekwatną do całościowego zachowania skazanego, skłoni go też do poczynienia rzeczywistej refleksji nad własnym postępowaniem, uświadamiając mu jednocześnie nieopłacalność wchodzenia w konflikty z prawem. Kara ta będzie też zdaniem Sądu karą sprawiedliwą w odczuciu społecznym, spełniając swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W ocenie Sądu kara łączna wymierzona na zasadzie absorpcji, nie spełniłaby swoich funkcji w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a przede wszystkim nie byłaby sprawiedliwa w odczuciu społecznym.

Na mocy art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył skazanemu G. O. na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie IV K 1013/16.

Sąd ustalił również, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

Co do pozostałych wyroków Sąd na podstawie art. 572 kpk postępowanie umorzył.

O kosztach nieopłaconej a udzielonej skazanemu z urzędu przez r. pr. obrony Sąd orzekł działając na podstawie art. art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z 17 ust. 1 pkt 5 w zw. z § 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, przyznając temu obrońcy kwotę 120 złotych którą należy powiększyć o należny od tej kwoty podatek VAT.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego z uwagi na fakt że odbywa on karę pozbawienia wolności i nie będzie w stanie ich uiścić.