Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W. V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kamykowska

Protokolant: Anna Potęga

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. D. (1)

przeciwko R. D.

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

1.  ustanawia z dniem 16 września 2015 roku rozdzielność majątkową między M. D. (1) a R. D. wynikającą z zawartego w dniu 05 lutego 2000 roku przez strony związku małżeńskiego w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. za numerem aktu 39/2000;

2.  nie obciążać pozwanego R. D. zwrotem kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2015 roku M. D. (1) wniosła o ustanowienie między nią a pozwanym R. D. rozdzielności majątkowej małżeńskiej
oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu wg norm przepisanych (pozew k.2-3).

Pełnomocnik pozwanego w dniu 9 listopada 2015 roku złożył odpowiedź na pozew,
w której uznał powództwo o ustanowienie rozdzielności majątkowej z dniem złożenia pozwu oraz wniósł o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego (odpowiedź na pozew k.26-31).

W dalszym toku postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. D. (1) i R. D. zawarli związek małżeński w dniu 5 lutego 2000 roku w Urzędzie Stanu Cywilnego w S. (dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k.7).

Ze związku małżeńskiego strony mają dwóch małoletnich synów – M. D. (2), ur. (...) i O. D., ur. (...) (dowód: pozew o rozwód k.5).

Przed Sądem Okręgowym Warszawa P. w W. toczy się postępowanie z powództwa M. D. (1) o rozwód, sygn. akt I C 28/15. Strony mieszkają wspólnie, ale pozostają w konflikcie – nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego, nie odzywają się do siebie. W toku postępowania o rozwód ustalono w drodze postanowienia zabezpieczającego, że miejscem zamieszkania małoletnich będzie każdorazowe miejsce zamieszkania ojca i zobowiązano M. D. (1) do łożenia na rzecz synów łącznie kwoty po 1000 zł miesięcznie (dowód: zdjęcia k.4-5, zeznania M. D. (1), R. D. k.64).

Majątek wspólny M. D. (1) i pozwanego stanowią nieruchomości w postaci: mieszkania w S., działki z domem w stanie surowym w S. i mieszkania w W., zakupione z kredytu. W mieszkaniu stron w S. mieszka babcia M. D. (1). Kredyt mieszkaniowy za mieszkanie w W. od początku spłacany był wyłącznie przez powódkę. Ponadto strony mają dwa samochody – m. i N. A. (dowód: zeznania M. D. (1) k.64, zeznania R. D. k.64).

Powódka w latach 2010-2014 składała rozliczenie podatkowe wspólne z R. D.. Roczny dochód M. D. (1) w 2014 roku wyniósł 44.876,99 zł, zaś pozwanego – 9.180,90 zł (dowód: rozliczenia PIT k.8-17).

Strony przeprowadziły się do W. z S. w 2009 roku, od tej pory utrzymanie rodziny spoczywało głównie na powódce. Pozwany pracował w niewielkim wymiarze czasu pracy i opiekował się dziećmi, przekazywał do rąk M. D. (1) kwotę 600 zł tytułem udziału w czynszu. W drugiej połowie sierpnia 2015 roku M. D. (1) zaproponowała pozwanemu zawarcie umowy o rozdzielności majątkowej u notariusza, jednak R. D. odmówił, gdyż nie chciał uczestniczyć w kosztach opłaty notarialnej i brać wolnego dnia w pracy (dowód: zeznania świadka A. J. k.64, zeznania M. D. (1) k.64, R. D. k.64).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z wymienionych powyżej dokumentów, załączonych do akt przedmiotowego postępowania, których wiarygodność i rzetelność nie była kwestionowana przez strony. Sąd oparł się również na zeznaniach świadka A. J. oraz stron: M. D. (1) i pozwanego R. D..

Zeznania świadka A. J. i stron Sąd uznał za spójne i wiarygodne, korespondujące z pozostałym zgromadzonym w aktach materiałem dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl przepisu art. 52 § 1 i § 2 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej, przy czym rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

W wyroku z dnia 14 stycznia 2005 r. Sąd Najwyższy wskazał, iż przesłanką zastosowania art. 52 § 1 k.r.o. może być trwałe zerwanie wszelkich stosunków majątkowych oraz brak możliwości podejmowania wspólnych decyzji gospodarczych, będące konsekwencją uprzedniego ustania więzi rodzinnoprawnych między małżonkami i co za tym idzie, powstania trwałego stanu separacji faktycznej (III CK 112/04).

Ocena wystąpienia przesłanek określonych w art. 52 § 1 k.r. i o. wymaga poczynienia ustaleń co najmniej w odniesieniu do: wielkości majątku wspólnego, istnienia zadłużenia, jego rozmiarów i okoliczności powstania, wielkości majątku odrębnego małżonka-dłużnika i sposobu wykonywania przezeń zobowiązania, a także kwestii dotyczących utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 17 grudnia 1999 r., III CKN 506/98).

W ocenie Sądu żądanie ustanowienia rozdzielności majątkowej między M. D. (1) a R. D. z datą wniesienia powództwa jest w pełni uzasadnione i zasługuje na uwzględnienie. Małżonkowie nie współdziałają w zakresie zarządu majątkiem wspólnym, nie podejmują żadnych decyzji, które tego majątku dotyczą. Kwestia daty ustanowienia rozdzielności majątkowej nie była przedmiotem sporu.

Zdaniem Sądu wprowadzenie miedzy stronami ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej nie będzie się odbywało z pokrzywdzeniem wierzycieli, ponieważ jedynym zobowiązaniem stron jest kredyt mieszkaniowy, który od początku jest regularnie spłacany przez M. D. (1). Sąd uznał, że zniesienie wspólności majątkowej nie wpłynie na utrzymanie małoletnich dzieci – M. i O. D., ponieważ między stronami toczy się postępowanie rozwodowe, w którym zostanie rozstrzygnięta kwestia obowiązku alimentacyjnego M. D. (1) i R. D. wobec dzieci.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 52 § 1 k.r.o. Sąd ustanowił rozdzielność majątkową małżeńską pomiędzy M. D. (1) a R. D. z dniem 16 września 2015 roku, jako datą wniesienia powództwa.

Art. 101 k.p.c. stanowi, że pozwanemu należy się zwrot kosztów pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.

Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie powyższy przepis nie ma zastosowania, mimo że pozwany w pierwszym wniesionym piśmie procesowym uznał powództwo. Wskazać należy, że zmiana ustroju majątkowego w małżeństwie może być dokonana nie tylko po przeprowadzeniu postępowania sądowego, ale również w drodze umowy zawartej przed notariuszem. Powódka przed wystąpieniem z pozwem zwróciła się do R. D. o ustalenie terminu spotkania z notariuszem, jednak pozwany nie wyraził zgody. W swoich zeznaniach pozwany zaprzeczył temu, że żona prosiła go o udanie się do notariusza, a jednocześnie nie kwestionował zeznań świadka A. J., która potwierdziła, że taka rozmowa miała miejsce. Zdaniem Sądu zachowanie pozwanego nie dało podstaw do zasądzenia na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, gdyż miał możliwość skrócenia drogi do ustanowienia rozdzielności majątkowej, z czego nie skorzystał.

Jednocześnie Sąd uznał, że pozwany znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, gdyż w porównaniu z żoną osiąga niewielkie dochody, a jednocześnie to na nim w przeważającej części spoczywają obowiązki domowe i opieka nad synami. Obciążanie pozwanego zwrotem na rzecz powódki kosztów procesu byłoby w tej sytuacji sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

W związku z powyższym Sąd w punkcie II wyroku na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył pozwanego zwrotem kosztów postępowania.