Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W., V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Władzińska

Protokolant: Angelika Baranowska

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa S. C. (1)

przeciwko mał. S. C. (2) reprezentowanemu przez M. C. (1)

o obniżenie alimentów

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od S. C. (1) na rzecz M. C. (1) kwotę 2400(dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwotę 17 (siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania;

3.  nakazuje pobrać od S. C. (1) na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w W.) kwotę 233,52 (dwieście trzydzieści trzy złote pięćdziesiąt dwa grosze) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 roku S. C. (1) wniósł powództwo przeciwko mał. S. C. (2), reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową – matkę M. C. (1), o obniżenie alimentów zasądzonych w wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 30 stycznia 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 648/12 z kwoty po 2.500 zł miesięcznie do kwoty po 1.000 zł miesięcznie, płatnej do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki pozwanego, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat, a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (pozew k.4-9).

W odpowiedzi na pozew z dnia 25 sierpnia 2015 roku M. C. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz przedstawicielki ustawowej małoletniego pozwanego kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (odpowiedź na pozew k.70-74).

Stanowiska stron w toku postępowania nie uległy zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni S. C. (2), ur. (...) jest synem S. C. (1) i M. C. (1), pochodzącym ze związku małżeńskiego stron.

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2013 roku Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie w sprawie o sygn. akt I C 648/12 orzekł rozwód związku małżeńskiego między S. C. (1) a M. C. (1), bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim S. C. (2) powierzono obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka w każdorazowym miejscu zamieszkania matki.

W punkcie IV wyroku kosztami utrzymania małoletniego S. C. (2) obciążono obydwoje rodziców, ustalając udział ojca S. C. (1) w kwocie po 3.000 zł płatnej do 31 grudnia 2013 r., a następnie od 1 stycznia 2014 r. w kwocie 2.500 zł, obie kwoty płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki M. C. (1), wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (dowód: odpis wyroku k.13-14).

Wysokość alimentów w wyroku rozwodowym została ustalona na podstawie porozumienia w kwestii planu wychowawczego dziecka, z uwzględnieniem okoliczności, że do końca 2013 roku M. C. (1) przebywała na urlopie wychowawczym – stąd rozróżnienie wysokości alimentów przed i po 31 grudnia 2013 roku (dowód: porozumienie k.76-78).

Powód S. C. (1) w dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym wobec małoletniego syna, tj. w dniu 30 stycznia 2013 roku miał 37 lat, pracował w firmie farmaceutycznej z wynagrodzeniem w kwocie 17.000 zł miesięcznie i premiami rocznymi rzędu nawet 55.000 zł brutto. Pozostawała w związku nieformalnym z P. B., która spodziewała się dziecka (dowód: zeznania S. C. (1) k.356-357, rozliczenie PIT za 2011 rok k.396-404, informacje k.469-472).

Na skutek porozumienia między S. C. (1), a M. C. (1) w kwestii podziału majątku wspólnego, powód uzyskał na własność mieszkanie przy ul. (...) o powierzchni 57,67 zł. Jednocześnie S. C. (1) został zobowiązany do przekazania na rzecz M. C. (1) kwot: 5.000 zł tytułem podziału oszczędności w terminie 3 dni od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, 50.000 zł – pomniejszonej o uiszczone przez powoda w 2013 roku płatności raty kredytu w ciągu 3 dni od daty uprawomocnienia wyroku rozwodowego, 50.000 zł do 31 stycznia 2014 r., 50.000 zł do 31 stycznia 2015 r. i 16.604,13 CHF do 31 stycznia 2016 r. tytułem spłaty kredytu hipotecznego i odsetek (dowód: ugoda w przedmiocie podziału majątku k.79-81).

Powód po bezskutecznym poszukiwaniu zatrudnienia w branży farmaceutycznej w Polsce skorzystał z oferowanej mu pracy na stanowisku dyrektorskim w Sino-A. S. S. P.. S. C. (1) od września 2013 roku wykonuje pracę w S., uzyskuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 61.000 (...) brutto, ma możliwość uzyskania premii w zależności od uzyskiwanych wyników, jednak z uwagi na brak realizacji planu przez firmę, takich premii nie uzyskiwał (dowód: zaświadczenie k.18, 426, 462, rozliczenie PIT za 2013 rok k.111-119, za 2014 rok k.442-445, umowa o pracę k.136-145, oferta pracy k.145-149, zeznania S. C. (1) k.356-357).

S. C. (1) w S. wynajmuje mieszkanie o powierzchni użytkowej ok. 100 m ² za kwotę 15.000 (...) miesięcznie. Na utrzymanie rodziny powoda przeznaczane są następujące kwoty: 2.000-3.000 zł wyżywienie i odzież, 500 zł opłaty eksploatacyjne (1000 zł w sezonie grzewczym). Powód w miarę możliwości stara się przyjeżdżać do Polski z rodziną, co w rozliczeniu miesięcznym kosztuje ok. 1.000 zł (dowód: umowa najmu k.125-135, zeznania S. C. (1) k.356-357, zeznania świadka P. C. k.358-360).

S. C. (1) po wyprowadzeniu się do S. wynajął mieszkanie, stanowiące jego własność. Za wynajem uzyskiwał kwotę 2.200 zł miesięcznie, którą przeznaczał na opłatę czynszu oraz spłatę kredytu za to mieszkanie. Najemca wypowiedział umowę najmu we wrześniu 2014 roku, ze skutkiem od dnia 31 października 2014 roku. S. C. (1) od 1 marca 2015 roku ponownie wynajął mieszkanie, uzyskuje z wynajmu 1.500 zł (dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego k.120, potwierdzenia przelewów k.121, 123, rozliczenie liczników k.122, wydruk e-mail k.124, wypowiedzenie umowy k.249, oświadczenie k.368).

Powód ze względu na dzielącą go od syna odległość kontaktuje się z S. C. (2) głównie za pośrednictwem S.’a. Podczas pobytów w Polsce powód spotyka się z synem – spędza z nim ok. 2 tygodni, w trakcie których utrzymuje go i przekazuje mu prezenty (dowód: potwierdzenie zakupów k.163, wydruki e-mail k.216-224, zeznania świadka M. S. k.352, rozliczenie PIT za 2011 rok k.396-404, rozliczenie PIT za 2011 rok k.396-404).

Poza małoletnim pozwanym powód ma na utrzymaniu małoletnie dziecko z obecnego związku małżeńskiego – M. C. (2), ur. (...). Małoletni ma alergię i atopowe zapalenie skóry. Jego utrzymanie stanowi miesięcznie ok. 1.000 zł (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k.16, recepta k.45, zeznania świadka P. C. k.358-360).

Żona powoda – P. C. do 15 stycznia 2014 roku pracowała jako przedstawiciel medyczny w (...) Sp. z o.o. Ze względu na rodzaj wizy żona powoda nie może pracować w S., pozostaje na całkowitym utrzymaniu męża. Hobbystycznie zajmuje się fotografią (dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa k.15, świadectwo pracy k.19, wiza k.153-154, zeznania S. C. (1) k.356-357, zeznania świadka P. C. k.358-360, oświadczenia k.515-518).

Małoletni pozwany S. C. (2) w dacie orzekania o wysokości alimentów przez Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie miał niemal dwa lata, pozostawał pod opieką matki, okazjonalnie babci macierzystej (dowód: zeznania świadka M. S. k.352).

Po powrocie M. C. (1) do pracy z urlopu wychowawczego małoletnim zajmowała się opiekunka, która otrzymywała wynagrodzenie brutto w kwocie ok. 3.200 zł brutto. Od września 2014 roku pozwany zaczął uczęszczać do przedszkola, w którym dodatkowo korzysta z zajęć dodatkowych z j. angielskiego, piłki nożnej i robotyki (dowód: zeznania świadka M. S. k.352, rozliczenie PIT za 2011 rok k.396-404).

Obecnie koszt utrzymania małoletniego pozwanego stanowi miesięcznie kwotę 4.300 zł, w tym 1100 zł opłata za przedszkole, 500 zł wyżywienie, 170 zł dermatolog, 150 zł odzież, 80 zł buty, 150 zł środki czystości o proszek do prania, 92 zł ubezpieczenie medyczne (potrącane z wynagrodzenia matki), 80 zł zabawki, książki, 543 zł udział w opłatach mieszkaniowych (dowód: potwierdzenia przelewów k.83-84, faktury k.92-95, 100, zeznania M. C. (1) k.490).

Przedstawicielka ustawowa małoletniego pozwanego M. C. (1) w chwili ustalania wysokości alimentów na rzecz syna miała 34 lata, była zatrudniona w firmie (...) sp. z o.o., jednak przebywała na urlopie wychowawczym (dowód: zaświadczenie k.395, rozliczenie PIT za 2011 rok k.396-404).

Wskutek podziału majątku wspólnego do składu majątku M. C. (1) włączono: mieszkanie przy ul. (...) o powierzchni 88,51 m ² z 2/174 udziału we współwłasności garażu, samochód F. (...).

Obecnie matka małoletniego pozwanego ma 37 lat, pracuje w firmie (...) sp. z o.o. z wynagrodzeniem w kwocie 10.156,43 zł netto miesięcznie (dowód: rozliczenie PIT za 2013 rok k.88-91, za 2014 rok k.431-433, zaświadczenie k.199, 434).

Przedstawicielka ustawowa mieszka wspólnie z synem w J., w domu należącym do jej partnera, jednak nie ponosi z tego tytułu dodatkowych kosztów eksploatacyjnych. Nie wynajmuje swojego mieszkania w W., ponieważ przechowuje w nim swoje rzeczy (dowód: zeznania świadka A. H. k.235).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów w postaci wymienionych powyżej dokumentów, załączonych do akt niniejszego postępowania, a także dowód z zeznań świadków A. H., M. S., P. C. oraz stron – S. C. (1) i M. C. (1).

Przy dokonywaniu ustaleń faktycznych Sąd pominął przeprowadzony dowód z zeznań świadka M. C. (3) – świadek nie dysponuje wiedzą o aktualnych kosztach utrzymania małoletniego S. C. (2), ani o sytuacji zarobkowej i kosztach życia swojego syna – S. C. (1). Zeznania świadka w przedmiocie kontaktu z wnukiem i ograniczania tego kontaktu przez matkę małoletniego pozostają bez związku z ustaleniem wysokości alimentów.

Ustalając stan faktyczny pominął załączone przez strony paragony (k.23-33, 96-100, 166-175), bowiem jako nieimienne potwierdzenia dokonanych zakupów, nie są jednoznacznym dowodem ponoszenia przez przedstawicielkę ustawową przedstawionych na nich kosztów.

Sąd pominął złożone do akt wydruki ze sklepów internetowych (k.34-44, 176-179), wydruki dotyczące ofert wynajmu apartamentów (k.85-87, 156-159), ofert przedszkoli (k.185-186) gdyż nie dowodzą ponoszenia przez S. C. (1) ani M. C. (1) tych wydatków, a jedynie ofertę handlową. Pominięto również porównanie cen w Polsce i w S. – jest to dokument prywatny, sporządzony przez S. C. (1) i nie stanowi dla Sądu wartości dowodowej.

Nie wzięto pod uwagę dokumentów złożonych w języku chińskim ani angielskim, które nie zostały złożone z tłumaczeniem przysięgłym na język polski.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo S. C. (1) o obniżenie alimentów na rzecz małoletniego syna S. C. (2) nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych. Zawsze jednak dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku.

Sąd w niniejszej sprawie zobowiązany był do ustalenia, jakiego rodzaju zmiany w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz w zakresie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego zaszły w okresie od ustalenia alimentów, tj. od dnia 30 stycznia 2013 roku. Od tej daty upłynęły niemal trzy lata.

W minionym okresie sytuacja stron nie uległa takim zmianom, które uzasadniałyby uwzględnienie powództwa.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że alimenty od S. C. (1) na rzecz małoletniego syna zostały ustalone z podziałem na dwa okresy – do 31 grudnia 2013 wynosiły one po 3.000 zł miesięcznie, zaś po 1 stycznia 2014 roku uległy zmniejszeniu do kwoty po 2.500 zł. Przyczyną dokonania takich ustaleń było to, że M. C. (1) korzystała z bezpłatnego urlopu wychowawczego. Po powrocie do pracy przedstawicielka ustawowa zaczęła partycypować w kosztach utrzymania syna, które wówczas wzrosły o wydatki związane z koniecznością zatrudnienia opiekunki.

Już w dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym zostały dokonanie ustalenia co do podziału majątku wspólnego rodziców małoletniego S. C. (2). Z jednej strony wiąże się to dla S. C. (1) z koniecznością spłaty udziału byłej żony, jednak z drugiej strony, powód pozostaje we władaniu dotychczas wspólnego mieszkania. Podkreślenia wymaga przede wszystkim, że spłaty udziału M. C. (1) w majątku wspólnym nie są darowizną na jej rzecz i nie świadczą o poprawie sytuacji majątkowej przedstawicielki ustawowej małoletniego pozwanego. Alimenty na rzecz syna zostały ustalone w wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie na mocy porozumienia wychowawczego, zawierając które S. C. (1) liczył się z tym, że będzie zobowiązany do dokonania spłaty swojego udziału na rzecz M. C. (1). Dodatkowo spodziewała się narodzin kolejnego dziecka, gdyż jego partnerka była wówczas w ciązy. W ocenie Sądu zatem nie sposób uznać, że okoliczności te powodują zmianę sytuacji między stronami w rozumieniu art. 138 k.r.o., ponieważ nie powstały po wydaniu orzeczenia, a jednocześnie z nim.

Po przeanalizowaniu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, Sąd powziął przekonanie, że fakt przeprowadzenia się S. C. (1) do S. i założenie nowej rodziny nie zmienił jego możliwości zarobkowych i majątkowych. W czasie wydania wyroku rozwodowego, tj. w dniu 30 stycznia 2013 roku obecna żona powoda była w ciąży, zatem S. C. (1) z dużym prawdopodobieństwem mógł spodziewać się, że ponownie zostanie ojcem i w przyszłości stworzy rodzinę z P. C.. Zdaniem Sądu podjęcie przez powoda pracy w S. nie wpłynęło na obniżenie jego zdolności zarobkowych ani majątkowych. Przeciwnie – S. C. (1) wraz z rodziną wynajmuje 100 metrowe mieszkanie, zatem nie można uznać, że pogorszeniu uległ jego standard życia. Zarobki uzyskiwane przez powoda pozostają na podobnym poziomie, jak podczas postępowania o rozwód.

Podkreślić należy, że dysproporcja w finansowych udziałach S. C. (1) i M. C. (1) w kosztach utrzymania syna wynika częściowo z tego, że to matka powoda sprawuje nad nim bezpośrednią codzienną pieczę i ponosi trudy związane z jego utrzymaniem i wychowaniem.

W związku z powyższym, na postawie art. 138 k.r.o. a contrario, Sąd oddalił powództwo.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.