Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Północ w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Północ w W. V Wydział Rodzinny
i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodnicząca: SSR Elżbieta Redzimska

Protokolant: Anna Potęga

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2016 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. P. (1)

przeciwko M. P. (2)

o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego, ewentualnie o obniżenie obowiązku alimentacyjnego

oraz z powództwa M. P. (1)

przeciwko P. P.

o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego, ewentualnie o obniżenie obowiązku alimentacyjnego

oraz

oraz z powództwa P. P.

przeciwko M. P. (1)

o podwyższenie alimentów

I. ustala, że obowiązek alimentacyjny M. P. (1) w kwocie po 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz córki M. P. (2) ustalony w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym dla Warszawy P. z dnia 14 listopada 2000 roku, sygn. akt VI RC 976/00 wygasł z dniem 26 listopada 2011 roku,

II. ustala, że obowiązek alimentacyjny M. P. (1) w kwocie po 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych miesięcznie na rzecz córki P. P. ustalony w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym dla Warszawy P. z dnia 14 listopada 2000 roku, sygn. akt VI RC 976/00 wygasł z dniem 30 czerwca 2014 roku,

III. w pozostałej części oddala powództwo M. P. (1) o wygaszenie obowiązku alimentacyjnego wobec P. P.,

IV. oddala powództwo P. P. o podwyższenie alimentów,

V. nie obciąża pozwanej P. P. kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 10 lutego 2016 roku (data prezentaty) M. P. (1) wniósł powództwo o uchylenie świadczenia alimentacyjnego na rzecz pozwanych: P. P. oraz M. P. (2) od dnia 26 listopada 2011 r., nadto alternatywnie wniósł o obniżenie alimentów na rzecz P. P. do kwoty 100 zł miesięcznie, począwszy od dnia 26 listopada 2011 r. Ponadto pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie od pozwanych kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego (k. 128).

Na terminie rozprawy w dniu 5 września 2016 roku M. P. (2) uznała powództwo w całości.

Pozwana P. P. wniosła o oddalenie powództwa o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego oraz powództwa alternatywnego o obniżenie obowiązku alimentacyjnego. Nadto wniosła powództwo wzajemne o podwyższenie alimentów z kwoty 280 zł do kwoty 500 zł od dnia 26 listopada 2011 roku (protokół – k. 102).

Pozwany wzajemny M. P. (3) wniósł o oddalenie powództwa wzajemnego o podwyższenie alimentów (k. 102v).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 listopada 2000 r. przed Sądem Rejonowym dla Warszawy P. została zawarta ugoda alimentacyjna, w której M. P. (1) zobowiązał się do uiszczania na rzecz swoich małoletnich córek P. P. i M. P. (4) alimentów w kwotach po 280 zł miesięcznie, łączeni po 560 zł miesięcznie (ugoda - k. 28-29v. akt o sygn. VI RC 976/00).

W dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym M. P. (1) miał 27 lat. Zarabiał 1500 zł netto. Obciążony był pożyczką, której miesięczna rata wynosiła 250 zł. Mieszkał z mamą i bratem. Dokładał się do mieszkania (...)-200 zł. Był właścicielem samochodu marki P., rok. P.. 1989. Z tytułu OC płacił rocznie kwotę 1500 zł (zeznania M. P. (1) – k. 28v.-29 akt o sygn. VI RC 976/00).

W 2000 r. P. P. miała 5 lat, chodziła do przedszkola, którego koszt wynosił 200 zł miesięcznie. Jej całkowity koszt utrzymania wynosił 300-400 zł. Była alergikiem. Leki na alergię kosztowały 50 zł miesięcznie.

M. P. (2) w tym okresie miała 9 lat, była uczennicą III klasy szkoły podstawowej. Jej całkowity koszt utrzymania wynosił 300-400 zł miesięcznie. Pozwane mieszkały z matką i dziadkami macierzystymi. Matka pozwanych zarabiała 700 zł miesięcznie. Do utrzymania mieszkania dokładała się 200 zł miesięcznie (zeznania B. D. – k. 28 v. akt o sygn. VI RC 976/00).

Powód M. P. (1) ma obecnie 46 lat. Jest monterem instalacji gazowej. Pracuje w firmie gazowej (...) Sp. z o.o. Osiąga zarobki w wysokości 4.148,33 zł brutto. Otrzymuje netto 2.961,77 zł (zaświadczenie - k. 30). W 2015 roku osiągnął dochód w kwocie 4.268,57 zł (PIT – k. 31-37). Mieszka z żoną i synem H., który ma 12 lat (k. 6). Koszt utrzymania syna wskazał na kwotę 1500-3000 zł miesięcznie. Syn powoda jest alergikiem i astmatykiem (zaświadczenie – k. 7). Koszt leków syna powoda to kwota od 80 do 150 zł. Często przebywa w ośrodku w K., gdzie ma wykonywane zabiegi. Nadto jest pod opieką (...) od 21 marca 2013 roku do chwili obecnej (zaświadczenie - k. 113). Cierpi również na zaburzenia mowy (zaświadczenie lekarskie - k. 114; karta wypisu – k.115 - k.118; karta wypisu – k. 123-123v.). Żona powoda pracuje jako fryzjerka, zarabia 2000-2700 zł miesięcznie. Powód podpisał z żoną intercyzę przedmałżeńską (akt notarialny – k. 119-122). M. P. (1) nie wie ile wydaje na własne wyżywienie. Koszt czynszu to kwota 500 zł, media – 300-400 zł. Powód nie bierze leków. Posiada zwierzęta domowe - agamie brodate. Koszt utrzymania jednego zwierzęcia to miesięcznie 15 zł. Powód z tytułu niepłacenia alimentów na córki ma zajęcie komornicze na kwotę 45.365,84 zł (zajęcie - k. 8). Powód nie kontaktuje się z córkami od wielu lat (zeznania świadka M. P. (5) – k. 124-124v.).

Pozwana M. P. (2) 26 listopada 2011 roku wyszła za mąż za G. P. (odpis skrócony aktu małżeństwa - k. 86). Od dnia 1 października 2013 roku pracowała na umowę o pracę w firmie (...) s.c. osiągając wynagrodzenie brutto w kwocie 1600 zł (96-97). Od dnia 1 października 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku zatrudniona była w firmie (...) na pół etatu za kwotę 755 zł brutto miesięcznie (k. 98). W 2015 roku pozwana wraz z mężem osiągnęli dochód w kwocie 31.872,10 zł (PIT-74-79). Nadto uzyskali odliczenie od podatku na dziecko w kwotach po 556,02 zł (PIT - k. 81). Pozwana obecnie pracuje na umowę o pracę w restauracji (...)’s osiągając średniomiesięczne wynagrodzenie w kwocie 1789,10 zł netto (k. 89; 94-95). Do dnia 31 maja 2016 roku za godzinę pracy otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 12,50 zł brutto. Obecnie jest to kwota 13,00 zł brutto (k. 101).

Pozwana P. P. ma 21 lat. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące dnia 25 kwietnia 2014 roku (świadectwo – k. 131-131v.). W dniu 27 czerwca 2014 roku uzyskała świadectwo dojrzałości (świadectwo dojrzałości - k. 135). Decyzją z dnia 5 września 2014 roku została uznana za osobę bezrobotną (decyzja - k. 134). W dniu 1 grudnia 2014 roku straciła status osoby bezrobotnej (decyzja - k. 133). Od 1 grudnia 2014 roku pracuje w restauracji (...)’s. W 2015 roku osiągnęła dochód w kwocie 27.903,69 zł, który został pomniejszony o podatek i składki na ubezpieczenie społeczne (zaświadczenie z US - k. 87; PIT 2015 – k. 99-100). Jej miesięczne wynagrodzenie wynosi 2.381,92 zł netto. Pracuje na umowę o pracę, która została zawarta na czas określony do dnia 28 lutego 2018 roku (zaświadczenie - k. 88, k. 90-91, 92-93).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, jak również na podstawie zeznań powoda M. P. (6) (k. 127, 127v) Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. P. (5) (k. 124, 125) w zakresie dotyczącym kontaktów powoda z córkami. Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadka w zakresie sytuacji materialnej powoda, gdyż świadek nie posiadał konkretnych informacji na ten temat, a swoją wiedzę opierał na podstawie spostrzeżeń.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego względem M. P. (2) zasługiwało na uwzględnienie w całości, a powództwo o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego względem P. P. zasługiwało na uwzględnienie w części tj. od dnia 30 czerwca 2014 roku. Z kolei powództwo P. P. o podwyższenie obowiązku alimentacyjnego zasługiwało na oddalenie w całości.

Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków należy rozumieć istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania wysokości świadczeń alimentacyjnych. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochroną jego osoby i majątku. Podkreślić należy to, iż oboje rodzice są zobowiązani do łożenia środków na utrzymanie swoich małoletnich dzieci, niezależnie od nakładu osobistych starań o prawidłowy rozwój i wychowanie albowiem wszystko to mieści się w zakresie wykonywania władzy rodzicielskiej. Przy ocenie zaś, czy zachodzą przesłanki do zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego w myśl art. 138 k.r.o. należy brać pod uwagę wszelkie okoliczności mogące świadczyć o zmianie stosunków, a zwłaszcza możliwości zarobkowych i majątkowych stron (wyrok SN z dnia 26 marca 1969 r., III CRN 54/69, LEX nr 6480). Ustalenie zmiany stosunków następuje przez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi w czasie poprzedniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym.

Sąd w niniejszym postępowaniu zobowiązany był do ustalenia jakiego rodzaju zmiany zaszły w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych oraz w zakresie zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, od ustalenia alimentów w ugodzie zawartej przed tut. Sądem, w dniu 14 listopada 2000 roku, w sprawie o sygn. akt VI RC 976/00.

Od powyższej daty minęło 16 lat. W tym okresie zaszły duże zmiany w zakresie sytuacji życiowej i majątkowej uprawnionych P. P. i M. P. (2).

Sąd w całości uwzględnił powództwo o wygaszenie obowiązku alimentacyjnego powoda na rzecz pozwanej M. P. (2) albowiem pozwana uznała powództwo w całości. Ponadto dodać należy, że w dniu 26 listopada 2011 roku zawarła ona związek małżeński. Od tej daty obowiązek zaspokojenia finansowych potrzeb M. P. (2) spoczywa więc w pierwszej kolejności na jej mężu.

Powództwo o wygaszenie obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej P. P. zasługiwało na uwzględnienie w części tj. od dnia 30 czerwca 2014 roku. Jak bowiem wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwana z końcem czerwca 2014 roku zakończyła naukę w szkole średniej i otrzymała świadectwo dojrzałości. Nie podjęła dalszej nauki na uczelni wyżej. Z kolei rozpoczęła pracę zarobkową od 1 grudnia 2014 roku. Pracuje do chwili obecnej i sama się utrzymuje. Sąd nie uwzględnił powództwa o wygaśnięcie alimentów względem P. P. za okres od 26 listopada 2011 r. do 29 czerwca 2014 roku, gdyż pozwana uczyła się. Dlatego powód przez okres nauki pozwanej do ukończenia przez nią szkoły średniej zobowiązany był płacić na jej utrzymanie alimenty.

Na uwzględnienie nie zasługiwało powództwo P. P. o podwyższenie obowiązku alimentacyjnego na jej rzecz od 26 listopada 2011 roku. Powódka wzajemna nie udowodniła zasadności złożonego pozwu. Podkreślić należy, iż nie stawiła się na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 roku, na której Sąd dopuścił dowód z zeznań stron i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności. Ponadto wskazać raz jeszcze należy, iż pracuje ona zarobkowo od 1 grudnia 2014 roku i od tego czasu utrzymuje się samodzielnie. Co więcej od końca czerwca 2014 roku P. P. nie kontynuuje nauki.

N marginesie wskazać należy, iż Sąd w mniejszym stopniu wziął pod uwagę sytuację materialną pozwanego, gdyż już sam fakt usamodzielnienia się pozwanych przemawia za uwzględnieniem powództwa we wskazanym wyżej zakresie. Sąd ustalił jednak, iż sytuacja materialna powoda jest dobra, zarabia on około 3000 zł miesięcznie i ma na utrzymaniu jedno małoletnie dziecko. Żona powoda również osiąga dochody w wysokości około 2700 zł miesięcznie. Usprawiedliwione koszty utrzymania w gospodarstwie domowym M. P. (1) nie przewyższają dochodów w jego gospodarstwie domowym.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 138 k.r.o. w pkt. I wyroku uwzględnił w całości powództwo o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego na rzecz M. P. (2), a w pkt. II uwzględnił powództwo o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego względem P. P. w części tj. od dnia 30 czerwca 2014 roku, oddalając powództwo w pozostałej części w pkt III na podstawie art. 138 k.r.o. a contrario. Podstawę prawną rozstrzygnięcia w pkt. IV wyroku stanowił art. 138 k.r.o. a contrario. O kosztach sądowych Sąd orzekł w pkt. V na podstawie art. 100 k.p.c.